Händels meesterwerk The Messiah
‘Ik geloof dat ik de hemel en God voor me heb gezien’ sprak de huilende Georg Frederic Händel nadat hij het tweede deel van zijn Messiah had voltooid. Händel dirigeerde zelf de première in 1742 te Dublin. Nadat de laatste klanken van het Halleluja koor waren weggestorven stond een geëmotioneerde Koning op van zijn zetel om eer te betonen aan deze machtige compositie. Dirigent Pieter Jan Leusink weet, met zijn uit ruim 40 topmusici bestaande barokgezelschap, Händels Messiah als geen ander op adembenemende wijze uit te voeren. De instrumentalisten bespelen authentieke instrumenten uit Händels tijd! Gerenommeerde internationale solisten vertolken op indringende wijze de prachtige aria’s.
Musici: The Bach Choir & Orchestra of the Netherlands | Pieter Jan Leusink, dirigent| Olga Zinovieva, sopraan | Jana Mamanova, sopraan | Annette Stallinga, alt | Martinus Leusink, tenor | Andrew Slater, bas.
Kerstconcerten vol vocaal vuur
Door Kaspar Jansen
Kerstmis is als geen ander kerkelijk feest synoniem met zingen. De kerstzang, het Ere zij God in den hoge, het in de stille nacht, heilige nacht jubelen van vreugde om de geboorte van Christus met liederen, vloeiend en klaar, het lijkt de voortzetting van wat plaatsvond in de hemel boven Betlehem. Maar engelenzang en bazuingeschal ontbreken in de Bijbel. Lucas heeft het in de vertaling uit 1951 over „een grote hemelse legermacht, die God loofde, zeggende Ere zij God…”
In Händels oratorium Messiah, waarin het kerstverhaal slechts een onderdeel is, klinken trompet en pauken juist op andere momenten. Zoals bij het einde der tijden, bij de plechtige herrijzenis van de doden (‘The trumpet shall sound’) en in het overweldigende koor Hallelujah! Wat Pieter Jan Leusink met zijn kleinschalige en ‘authentieke’ Bach Choir & Orchestra daarin liet horen is het tegendeel van het gebruikelijke nadrukkelijke gedreun. De vijftien zangers zorgden voor een feestelijk, flitsend vocaal vuurwerk. Alles klonk met opperste vreugdekreten spetterend door elkaar.
Leusinks stijlvolle Messiah was in de prachtige akoestiek onder de koepel van de Leidse Marekerk vaak vol vaart, lichten, glanzend en glinsterend, effectrijk en dynamisch. Countertenor Sytse Buwalda zong soms op de grens van het waarneembare, Thilo Dahlmann was een stevige, sonore bas. Ook dankzij de sopranen Olga Zinovieva en Jana Mamonova was hier meer vocaal kaliber dan bij het Combattimento met solisten uit het Nederlands Kamerkoor.